Geïnteresseerden,

Vrijdag 24/8 was wel een bijzondere dag, na een vroeg ontbijt gingen we om 8.00u de deur uit om voor de laatste keer naar Manungu te gaan, bij Mathilda en Donalrd zaten de twee ‘jonge ondernemers’ die ons nog wilden zien. De naaimachineman was al volop in actie, de kippenman had al van alles aangeschaft en had kuikens besteld die begin oktober geleverd worden. Beiden toonden nogmaals hun grote dankbaarheid, ze zagen er heel gelukkig uit. Na deze ontmoeting gingen we op pad om bij alle gezinnen afscheid te nemen. We startten bij Kennedy, daar gaven we nog geld voor 2 biggen, die hopelijk voor nageslacht zorgen en zo voor wat inkomsten, gevolg: dankbare mensen. Bij Chipengo en daarna Beatrice troffen we blije gezichten, bij de eerste omdat ze eerder al geld kreeg voor ziekenhuisbezoek en medicijnen, bij de tweede omdat ze op de fiets naar ‘The Holy Family’ kunnen en omdat Beatrice in haar loopstoeltje loopt. Bij Chipo troffen we niemand thuis, voor haar is nog geld gereserveerd voor medicijnen. Good Luck en Thomas hadden respectievelijk een verheugde en dankbare moeder en oma, de eerste krijgt nog een looprek, ‘standingframe’, voor beiden wordt de schoolfee betaald. Het bezoek aan Eric was heel bijzonder, we kregen daar beiden een omslagdoek, Peter kan daar een blouse van laten maken, zeiden ze. Oma en moeder waren zeer dankbaar en geëmotioneerd. Bij Kifti, die weer niet lekker was, troffen we moeder en oma die zeer tevreden waren. Sara’s moeder had ons via Donard al een brief gegeven waarin ze vertelde hoe blij en gelukkig ze was, ze was al met Sara naar het instituut gefietst, dat ging heel goed. Ze wilde wel graag nog geld voor een flesje oogdruppels voor oma en voor wat ‘krachtvoer’ voor Sara, we zeiden geen nee. Tot slot gingen we nog naar Macklenei en lachebekje Angela, ook daar heel tevreden, blije mensen die het spijtig vonden dat we niet terug zouden komen. Als alle ‘God Bless You’ wensen van deze ochtend uitkomen....... Het geeft een heel fijn gevoel dat al deze mensen zo dankbaar waren en het heel bijzonder vonden dat we er waren en dat we zo veel voor de kinderen konden doen. In de middag werden we opgehaald door de leraar van de Choongoschool, hij had ons eerder rondgeleid daar. Hij had met zijn directeur 12 matrassen gekocht en ze wilden graag dat we ze zouden zien en ze, nog min of meer officieel, zouden overhandigen. Er waren wat leraren en wat ouders, allemaal even enthousiast en natuurlijk ook heel dankbaar. We hadden voor de school ook nog spullen meegenomen uit onze voorraad, ook die konden ze goed gebruiken. Bij Lenah hebben we daarna nog even thee gedronken en zijn toen naar huis gegaan. Het was een enerverende dag! Zaterdag 25/8. Om 7.00 uur ging Peter de deur uit om in Lusaka voor Good Luck het ‘standingframe’ op te halen, dat iemand bij het busstation af zou leveren. Hij ging met een FM bus omdat dat veiliger en sneller zou gaan, maar de half 8 bus kwam om 8.10u en was vol, er zou een tweede bus achteraan komen, maar die was ook vol. De volgende zou om 10.00u komen, dat duurde P te lang, hij ging naar het grote busstation, daar zou om 9.00u een touringcar vertrekken. Toen hij aankwam zou de bus bijna weggaan, P zei dat hij graag mee wilde, moest 20 meter verderop een kaartje kopen en..... de bus reed weg. (vast en zeker omdat ze altijd erg goed op tijd rijden....) Om 11.10 vertrok P met de bus die om 10.00u had moeten vertrekken, hij ging zich echter wel zorgen maken of hij ook nog wel terug zou kunnen komen, ze verzekerden hem dat dat zou kunnen. Onderweg kreeg hij van diverse mensen appjes om te vragen waar hij was, het antwoord was meestal teleurstellend. Pas ver na 3 uur kwam hij in Lusaka aan, gelukkig duurde het niet lang voor hij de man zag met het frame, een behoorlijk groot en zwaar gevaarte. De meneer had voor P gelukkig een plaats gereserveerd in de bus, hij moest snel betalen en instappen. Na een kwartier vertrok de bus en P kwam pas rond 19.30 terug in Monze, liep met het zware frame naar huis, er was een taxi onderweg naar het busstation, geregeld door Donard, maar de chauffeur en P hebben elkaar niet gezien. Gelukkig is het allemaal goed gekomen. Omdat we deze laatste avond met elkaar zouden eten bij Lenah, ben ik ‘s middags met Kina boodschappen gaan doen en voor het eten gaan zorgen. De nicht die bij Lenah woont hielp ook mee, er werd(en) kip geroosterd, groente bereid, vis en aardappels gebakken, rijst gekookt, aardappelsalade gemaakt, het was een uitgebreide maaltijd, waar we na de komst van P, ruim na 8 uur, aan konden beginnen. Het was erg lekker en heel gezellig. Na de maaltijd hebben wij Donard en Mathilda geld geven om 200 kippen te kunnen kopen om die op te fokken voor de verkoop, zodat ze geld kunnen verdienen om het schooltje te kunnen financieren. (wij zelf zijn nu partners in de kippenfokkerij) Ook hebben wij degenen die zo veel voor ons gedaan hebben de afgelopen 5 weken verrast en hartelijk bedankt. Lenah, Sylvester, Kina, Donard en Mathilda waren daar erg verheugd over en bedankten ons hartelijk. Voor de meesten was dit afscheid ook niet heel gemakkelijk, we hadden daar In Monze ook een prachtige tijd, met een heel fijne afsluiting. Zondag 26/8, het laatste ‘warme bad’ en ontbijt van onze zorgzame koks, waarna we ons opmaakten voor vertrek. Lenah was ook gekomen om nogmaals afscheid te nemen. We zouden de bus van 10.00u hebben, we gingen op tijd met de taxi naar het busstation, maar dat was weer eens niet nodig, want..... 3 kwartier te laat vertrok de bus. Gelukkig was er een terrasje waar we koffie en thee konden drinken. De rit duurde niet, zoals ons was verteld 3, maar ruim 4 uur. Bij het eindpunt werden we opgehaald door een taxichauffeur en naar het huis voor vrijwilligers in Livingstone gebracht. Daar werden we door diverse mensen verwelkomd en voorzien van een kleine lunch. We hadden een ruime kamer met douche en toilet. Er verbleven op dit moment zo’n 12 jonge vrijwilligers, waar we ‘s avonds samen mee aan tafel gingen. Met 2 Nederlandse meisjes en een Amerikaanse hebben we na het eten nog een spelletje gedaan, dat was erg gezellig. Maandag, de dag van de introductie, na het ontbijt, weer met een aantal ‘huisgenoten’ waren we in afwachting van Rebecca en/of Kennedy. We hebben heerlijk buiten zitten lezen tot Kennedy ons om 10.30u het e.e.a. ging vertellen over de projecten, de regels e.d. Aangezien het nog vakantie is kunnen we nog niet terecht op de school voor kinderen met een beperking, ook hier is niet echt een tehuis waar kinderen de hele dag verblijven, ze gaan allemaal aan het eind van de ochtend weer naar huis, wel is er een mogelijkheid om in de middag een soort huiswerk begeleiding te doen. De komende 2 weken zullen we werkzaam zijn bij het ‘constructie project’, ze zijn bezig met neerzetten van een gebouw, een school voor kinderen waarvan de ouders geen schoolgeld kunnen betalen. We kregen ook een papier met alle mogelijke activiteiten die in de buurt gedaan kunnen worden. Gister hadden de Nederlandse meisjes al verteld over een weekend dat ze gehad hadden in een wildpark, ze waren daar erg enthousiast over, hadden heel veel wild gezien, een boottocht gemaakt, in tentjes geslapen en het erg gezellig gehad. Wie weet, iets voor één de komende weekenden. Na het gesprek hebben we geluncht, waarna we naar Livingstone centrum gingen, daar kregen we een kleine rondleiding om ons een beetje wegwijs te maken, zodat we weten waar we heen moeten voor geld, problemen met de telefoon (hard nodig, want niet alles werkte even goed, maar dat is gelukkig opgelost) boodschappen e.d. Hierna werden we naar ons gastgezin gebracht, waar we heel vriendelijk ontvangen werden. We hebben een grote slaapkamer, met ruimte genoeg om onze kleding en toiletspullen op te bergen, zodat we niet ‘uit de koffer’ hoeven te leven. Wat later werden onze fietsen gebracht, ieder een mountainbike met versnellingen! Nu hebben we net onze eerste warme maaltijd gehad, eenvoudig, maar lekker, ook op deze plek zullen we het vast heel goed hebben. Morgen onze eerste werkdag, we zijn erg benieuwd.

Liefs van ons.